مدیریت استرس به طور کلی یک امر مهم اما پیچیده است.
برای موفقیت در کاهش استرس، بهتر است آن را به شکل موضوعی و در انواع مختلف بشناسیم تا بتوانیم به ریشهها و راهحلهای کاهش استرس در هر حوزه بهطور مستقل بپردازیم.
یکی از منابع اصلی استرس در زندگی، استرس شغلی است، بنابراین بررسی و تحلیل این نوع از استرس ضروری به نظر میرسد.
استرس شغلی نه تنها بر فرد بلکه بر کل سازمان تأثیر میگذارد، بنابراین نیازمند توجه ویژهای از سوی مدیران و کارمندان است.
تعریف استرس شغلی
استرس شغلی مشابه تعریف عمومی استرس است، با این تفاوت که عوامل ایجاد کننده آن در محیط کار نهفتهاند.
به عبارتی، اگر در شرایط شغلی از ما درخواست شود که بیش از توان و منابع در دسترس خود عمل کنیم، استرس شغلی را تجربه خواهیم کرد.
اهمیت بررسی استرس شغلی
استرس شغلی بر جنبههای مختلف زندگی فیزیولوژیک، روانشناختی و رفتاری افراد تأثیر میگذارد:
- اثرات فیزیولوژیک: استرس شغلی میتواند سیستم ایمنی بدن را تضعیف کند و موجب بیماریهای مختلف شود.
- اثرات روانشناختی: این نوع استرس اغلب موجب افزایش اضطراب و افسردگی میشود.
- رفتارهای ناکارآمد: افراد تحت استرس شغلی ممکن است روابط کاری خود را با دیگران تضعیف کنند و توان تولیدی آنها کاهش یابد.
شناسایی ریشههای استرس شغلی
شناخت دقیق از منبع و ریشههای استرس شغلی از اهمیت زیادی برخوردار است.
آشنایی با این عوامل میتواند قدرت مذاکره شما را در محیط کار افزایش دهد. به همین دلیل، استرس شغلی نقطهی استفادهی مشترک بین مدیران و کارمندان است.
روشهای کاهش استرس شغلی
کاهش استرس شغلی به دو گروه از افراد مربوط میشود: مدیران و کارمندان.
– در نقش مدیریت:
مدیران مسئولیت دارند محیط کار را به گونهای طراحی کنند که استرس را کاهش دهد.
برای مثال، نقشی فعال در اصلاح فرهنگ سازمانی و ارتقاء حمایت از کارمندان دارند.
– در نقش کارکنان:
کارمندان نیز میتوانند با یادگیری تکنیکهای مدیریت زمان، ارتقاء مهارتهای ارتباطی، و بهبود روشهای کاری خود، بر کاهش استرس تأثیر بگذارند.
شناخت دقیق ریشههای استرس شغلی به افراد کمک میکند که با تسلط بیشتری پیشنهادات سازنده ارائه دهند و برای بهبود شرایط شغلی خود، به مذاکرات مؤثرتری با مدیران بپردازند.
توجه به تصورات غلط درباره استرس شغلی
درک سطح استرس شغلی در شغلهای مختلف بدون تجریه واقعی آنها بسیار دشوار است.
در کشورهای مختلف، سطوح استرس به عوامل فرهنگی وابسته است، بنابراین تعمیمپذیری تصاویر سراسری از سطح استرس همچون گزارشهای آماری میتواند گمراهکننده باشد.
بررسیها نشان دادهاند که مشاغل پر استرسی مانند آتشنشانی بهطور کلی جذابیتهای خاص خود را دارند، در حالی که ممکن است شغلهایی نظیر کتابداری بسیار کم استرس به نظر برسند.
با این حال، فردی که در حوزه مدیریت شبکههای اجتماعی فعالیت میکند، ممکن است سطح استرس بالاتری نسبت به پیشبینیها تجربه کند.
دانستن این حقایق، به مدیران و کارکنان کمک میکند تا بررسی دقیقتری از عوامل استرسزا در محیط کار داشته باشند و استرس مشاغل مختلف را بهگونهای مؤثرتر مدیریت کنند.
با شناخت این عوامل است که میتوان شرایط کاری بهینهتری را برای همه در سازمان فراهم کرد.